“Vaar in het diepe en werp je netten uit voor de vangst” Lk 5,4.
Dierbare broers,
BROEDER CHARLES HEILIGVERKLAARD!
De heiligverklaring in Rome op 15 mei werd een onvergetelijke ervaring voor allen die deze gebeurtenis mochten meemaken. Telkens weer kwam de bevestiging dat zijn heiligverklaring een groot geschenk is voor de hele spirituele familie Jezus Caritas. Meer nog, zijn leven, zijn spirituele ontwikkeling en zijn charisma zijn een gift niet alleen voor de spirituele familie maar voor de ganse Kerk. Het geschenk van zijn charisma veranderde of vergrootte niet door de heiligverklaring, maar kwam voor het voetlicht en kreeg een officiële erkenning door de Kerk.
We zijn ervan overtuigd dat een deelname aan een fraterniteit, het dienstwerk van de priester zeer goed kan ondersteunen en op een waardevolle manier beïnvloeden. Sommigen onder ons zouden misschien geen priester meer zijn indien ze geen confraters van de priesterfraterniteit hadden ontmoet.
ONS GESCHENK DELEN MET ANDEREN.
Deze overtuiging sterkt ons tot een nieuwe impuls om de priesterfraterniteit bekend te maken, vooral in de plaatsen en de landen waar geen fraterniteiten zijn. We willen de fraterniteit aanbieden als een manier om ons dienstwerk als priester te beleven: in nauw contact met confraters, door een levende omgang met de Schrift als één van de belangrijkste bronnen voor onze spirituele groei, door de contemplatieve dimensie van ons leven te bevorderen in de aanbidding, door woestijndagen, en door de nabijheid en de dienstbaarheid aan de armen in een eenvoudige levensstijl.
Daarvoor, beste broeders, vragen we u om na te denken, alleen en in groep, over de mogelijkheden die je ziet om het charisma van onze priesterfraterniteit te verspreiden. Zijn er regio’s in jouw land, in de buurlanden, waar we het charisma van de priesterfraterniteit kunnen aanbieden?
IN GEMEENSCHAP MET ONZE SPIRITUELE FAMILIE.
Aan de wieg van de priesterfraterniteiten stonden de kleine zusters en de kleine broeders. Hun manier om het evangelie te beleven was in die tijd zo nieuw dat ze meerdere priesters fascineerde. Deze priesters wilden geen religieuzen worden, maar diocesaan priester blijven; tegelijkertijd wilden ze iets van het charisma van Charles de Foucauld beleven. Zo ontstond in de vijftiger jaren de priesterfraterniteit in Frankrijk, met als eerste naam: Unio Sacerdotalis, later Jezus Caritas.
Deze uitweiding over het ontstaan van de fraterniteit kan van betekenis zijn voor vandaag. Want om een startpunt te vinden voor de verspreiding van de fraterniteit, is de aanwezigheid van de kleine zusters en kleine broeders één van de beste mogelijkheden. Voor ‘starters’ geldt als waardevol advies dat ze naar hen hun ‘voelsprieten’ uitsteken.
Op de ontmoeting van de verantwoordelijken van de verschillende takken van onze familie in Rome, bemerkten we nog iets anders: in veel landen zijn er andere takken van de geestelijke familie (vooral de lekefraterniteiten) maar geen priesterfraterniteiten.
Misschien kan een contactpunt de priesterfraterniteit bekend maken en priesters uitnodigen om deel te nemen aan een inleiding tot de spirituele middelen van de fraterniteit?
HOE GAAN WE TE WERK?
Drie aspecten lijken ons belangrijk.
1.- De fase van voorbereiding.
Onze eerste vraag is: vinden wij, vind ik het belangrijk dat priesters de priesterfraterniteit leren kennen en er deel van uitmaken? Waar deze motivatie er niet is, is het waarschijnlijk nutteloos om initiatieven te nemen. Deze overtuiging is niet het werk van één persoon, maar moet gedeeld worden met meerdere priesters, omdat “een missieproject” niet het werk is van één persoon, maar altijd van een (kleine) groep.
Een ander belangrijk punt is het op zoek gaan naar contacten en contactpunten. Dat is waarschijnlijk één van de moeilijkste aspecten: hoe een groepje priesters vinden die zich engageren om enkele dagen anderen kennis te laten maken met Charles de Foucauld. We bidden om een positief resultaat. We zijn ervan overtuigd dat in het bijzonder de oudere priesters in ons midden gelukkig zullen zijn om dit biddend dienstwerk op te nemen.
2.- De uitwerking.
Een geschikte weg lijkt ons een ‘week met de h. Charles de Foucauld’. Twee focussen zijn er tijdens deze week: een voorstelling van de levensschets van Charles de Foucauld; een voorstelling van de priesterfraterniteiten met hun middelen tot spirituele groei. Het zijn dagen ingebed in een sfeer van gebed, fraterniteit, vreugde en dienstbaarheid.
3.- De follow-up
Net zoals ieder plantje zorg en voeding vraagt, zo is het met een nieuwe fraterniteit. Er is begeleiding nodig om te leren op eigen benen te staan. Daartoe is contact met en integratie met de nationale verantwoordelijken(nationale werking) en het internationale team/internationale contacten belangrijk, maar daarenboven contact en uitwisseling met ervaren priesters. De concrete vormen van ‘mentorship’ kunnen heel verscheiden zijn al naar gelang de omstandigheden en de mensen. Het lijkt ons wenselijk van in het begin een dergelijke begeleiding voor te stellen en te plannen.
Broeders, we weten allen dat pogingen niet gemakkelijk zijn. Maar het is belangrijk en het lijkt ons nu een gunstige tijd om het te doen. We doen een dringende oproep om sommige initiatieven te nemen.
In het bijzonder vragen we de nationale en continentale verantwoordelijken om van deze brief een prioriteit te maken, ook in jullie eerstkomende algemene vergadering. We vragen jullie: hou ons op de hoogte van de stappen die je onderneemt. Misschien kunnen we jou ondersteunen of bemoedigen.
We wensen jullie veel moed en vertrouwen in jullie dienstwerk als priester.
Het internationale team: Eric, Honoré, Fernando, Tony en Matthias.
PDF: Vaar in het diepe en werp je netten uit voor de vangst