“Door de woestijn leidt God ons naar de vrijheid” was het motto van onze paus Franciscus voor de Vastentijd 2024.
Kom uit de slavernij en laat ons onderweg leiden door God, terwijl we van onze fouten leren; een leven vol gebeurtenissen en mensen die we ontmoeten of die ons vergezellen in ons dagelijkse Nazareth.
De Heer roept ons in deze Vastentijd van 2025 op om niet te ontsnappen aan de realiteit van de wereld, waarvan wij deel uitmaken. Kom uit de zeepbel van onze ideeën, zekerheden… De Heer wil dat we gelukkig zijn, niet dat we winnaars zijn; afgeleverd, en geen slachtoffers; aandachtig voor anderen, niet voor de lijfwachten van onszelf; kinderen van licht, door niets verblind.
In de vastentijd kan God ons ertoe aanzetten om ons leven te herzien als mens in een gewonde wereld, als gelovige in Jezus (lid van de Kerk) en, als broeder, binnen onze fraterniteit.
In onze wereld
In moeilijke situaties, waarvan we zelfs denken dat ze onmogelijk op te lossen zijn, ontdekken we onze hulpeloosheid en zelfs onze woede over de ernstige onrechtvaardigheden waar de mensheid onder lijdt. Of, integendeel, we benaderen de situaties met vrede. ‘Laat de armen opstaan uit het afval’ (1 Sam 2:8), 1100 jaar vóór Christus geschreven. Het is moeilijk voor ons om met optimisme naar de toekomst van de mensheid te kijken. Polarisatie, als hulpbron van de machtigen, van de god van het geld, bereikt de politiek, de cultuur, de kerk, de arbeidswereld, alle gebieden. Ze willen dat we nerveus en gespannen zijn, zonder na te denken of de werkelijkheid te analyseren.
Hoe help ik de arme mensen naast mij uit de rommel op te staan? Hoe kom ik terecht in de rommel van mijn eigen huis, van mijn interieur? Vind ik kracht in mijn geloof, in mezelf, in mijn vertrouwen in anderen, in mijn vertrouwen in God?
In onze Kerk
Kinderen van het licht is niet alleen een heel mooie uitdrukking. Als gedoopten en als priesters zijn wij geroepen om kinderen en getuigen van het Licht te zijn. “Jullie zijn allemaal kinderen van het licht en kinderen van de dag. Wij zijn niet van de nacht of van de duisternis” (1 Thess, 5,5), maar soms wordt de hoop vervlogen, de redenen om gelukkig te zijn door het licht dat we in ons dragen en het licht van het evangelie te delen. Het is mogelijk dat er sprake is van slijtage of ontgoocheling in ons leven. Het licht van Jezus, de Verrezene, gaat nooit uit.
Hoe positioneer ik mij in de Kerk, met de oproepen van de Synode, met de hoop op een vernieuwde Kerk? Welk licht ontvang ik van de Kerk, mijn bisdom, mijn parochie? Heb ik een lamp die niet meer bruikbaar is, die geen licht geeft in mijn leven? Doe ik het licht uit voor anderen?
In onze fraterniteit
Fraterniteit is de menselijke ruimte om onszelf te manifesteren zoals we zijn, zonder vermommingen.
Het is geen groep alleenstaande vrienden die samenkomt. Fraterniteit helpt ons een spiritualiteit en een praktijk te leven die gebaseerd is op de intuïties van Carlos de FOUCAULD: contemplatie, actie, werk, toewijding aan de armsten, Nazareth-stijl op persoonlijk en pastoraal vlak, gedeeld leven in bijeenkomsten, in de terugblik op het leven, aanbidding en woestijn. “Hebt dezelfde gedachten jegens elkaar” (Romeinen 12:16a) Fraterniteit is een menselijke rijkdom die gedeeld wordt tussen priesters die geroepen zijn om te evangeliseren. Onze fraterniteit is geen religieuze congregatie, laat staan een robotachtige stijl van groepslidmaatschap in het charisma van Charles de FOUCAULD.
Wat vind ik in mijn fraterniteit om trouw te zijn aan de roeping van Jezus? Is de broederlijke ontmoeting voor mij een prioriteit? Wat draag ik bij, wat geef ik vanuit mijn leven en mijn realiteit? Weet ik hoe ik naar mijn broers en zussen moet luisteren, geef ik om hen, hoe kan ik helpen? Fraterniteit is meervoudig: hoe ervaar ik de verschillen tussen sommigen en anderen? Wat heeft de broederschap intern in mij als man en als priester veranderd?
Aurelio SANZ BAEZA,
fraterniteit van Murcia
PDF: Voorstel voor LEBENSBEOORDELING. Vastentijd 2025, Aurelio SANZ BAEZA nl