Categorie archieven: Cartas

Adventbrief 2018, verantwoordelijke broeder

Geplaatst op door

Beste broeders

In de dagen van het feest van onze broeder Charles beginnen wij de Advent. Deze vier weken vormen een hoopvolle terugblik voor alle mensen. Onze mensheid die in een permanente principiële menselijke crisis is, doet ons lijden. Onze kerk kan deze kwestie niet verbergen of er onverschillig tegenover blijven. De vieringen in onze communiteiten, het persoonlijk gebed, het leven in fraterniteit met allen die ons omringen of met zij die ver van ons leven, dat alles zal onze manier van leven ritmeren. De Advent nodigt ons uit om «de stem van de roepende in de woestijn » te horen; de stem van zij die zoeken te overleven, zij die vrede verlangen, werk en vrijheid. De hele humaniteit is voortdurend uit op een verlangen naar bevrijding. Armen die heil verwachten, zij die door oorlog bedreigd zijn, thuislozen die een toevlucht zoeken… met miljoenen zijn zij in deze situatie. Ook voor hen komt Jezus en wij, missionarissen, moeten dit blijven aankondigen.

De Kerk beleeft een moeilijke periode met de crisis geprovoceerd door de veroordeling van het misbruik van minderjarigen. Paus Franciscus gaat er tegenover iedereen tegenaan met nederigheid en moed. Dit is een getuigenis van een zoektocht naar de waarheid. De paus is getuige van de waarheid.

Wij zijn volop bezig de wereldbijeenkomst van januari 2019 voor te bereiden. We worden opgeroepen samen na te denken over onze missionaire identiteit als diocesane priester in het licht van het charisma van broeder Charles. Voor elk van ons is het noodzakelijk de regionale verantwoordelijken te helpen, te bidden voor alle broeders, voor de beginnende fraterniteiten en voor zij die verouderen.

EEN MENSHEID IN CRISIS

Elke dag ontvangen wij slecht nieuws over mannen, vrouwen, kinderen, jongeren en ouderen die lijden omwille van oorzaken die niet altijd duidelijk zijn. Wij weten dat zij dikwijls afhangen van verborgen interesses vanwege economische machten en regeringen die deze realiteiten verbergen; zelfs de landen uit de ‘eerste wereld’. De slachtoffers van de oorlogen, van geweld, van drugshandel, van seksisme en van armoede roepen in deze woestijn waar sommige stemmen rechtvaardigheid vragen. Stemmen zich soms vermengen met zij die om wraak vragen, of die zeggen: “Hier komen zij niet; dat ze terugkeren naar hun land. Ook wij hebben een stem, de stem van Jezus die ons door de profeten is aangekondigd. Een stem die moet groeien door ons geloof, door onze missionaire roeping in de stijl van Nazareth die erin bestaat er gewoon te zijn met de mensen van onze stad of dorp, met de kleinsten onder hen, want enkel de armen leren ons om nederig te zijn. Broeder Charles ontdekte Jezus te midden van de eenvoudigste mensen: laten we hem navolgen.

EEN ADVENT DIE ONS UITNODIGT ONTVANKELIJK TE ZIJN

Deze adventstijd is een uitnodiging om te luisteren, om tijd te nemen en in een contemplatieve houding, erop uit te zijn het Woord te aanhoren, God te aanbidden in de stilte en onze broeders te beluisteren: deze van de fraterniteit, de diocesane priesters die het soms moeilijk hebben om naar ons te luisteren en ons te aanvaarden, want vooroordelen doden elke dialoog en ontmoeting; luisteren naar mensen die naar ons toe komen of zij die met ons samenwerken in de pastoraal, in sociale bewegingen of die gewoonweg onze buren zijn. Openen wij de deur (van ons hart), laten we hen onthalen zonder hen goede raad te willen geven of te overladen met gemakkelijke woorden. Onze armoede tonen, onze onmacht om de ‘gebroken zaken’ te repareren, de gewonde harten: dat alles is God aan het werk laten. Hij is de enige die onmisbaar is. Ja, Hij geneest. Jezus is vol aandacht voor elk van ons. Hij nodigt ons uit om ons hart te openen en ons te laten overstromen door de liefde van God en de liefde tot de mensen. Wij zullen de vreugde terugvinden en velen kunnen helpen om hun mislukking in overwinning om te zeten en om zichzelf een beetje meer graag te zien.

EEN KERK DIE LIJDT

Wij lijden onder de gevolgen van de verkrachtingen tegenover minderjarigen die in veel bisdommen van de hele wereld jarenlang werden verborgen. De Kerk verliest geloofwaardigheid. Wij zouden kunnen zeggen dat dit altijd zo is geweest, dat het zelfs onvermijdelijk is… Maar dan zouden we niet trouw zijn aan de waarheid. Deze crisis is verre van beëindigd. Onze paus Franciscus lijdt er sterk onder, wil de situatie aanpakken en vraagt vergiffenis in naam van de schuldigen. Hij luistert, zoekt naar rechtvaardige oplossingen voor de slachtoffers: daarin verdient hij onze volle steun. Laten wij in gemeenschap met hem blijven, wetend dat hij vijanden heeft in zijn eigen Kerk, maar ook steun van velen ( gelovigen of niet) die in hem een profeet voor onze tijd zien, een rechtlijnige man die alhoewel ‘chef d’état’ een man is die gevoelig blijft voor het lijden van de mensheid. Ik ben zeker dat deze crisis tot iets positiefs zal leiden. Laten we door ons gebed met hem in fraterniteit blijven.

DE EERSTE DECEMBER

Het is 102 jaar geleden dat broeder Charles zich definitief in handen gegeven heeft van de Vader. Het is een dag om God te danken voor wat hij ons als intuïtie heeft nagelaten, voor de zending die hij gerealiseerd heeft, voor zijn soms wat gekke dromen. Broeder Charles heeft ons geholpen in onze roeping en onze spiritualiteit om vriendschap met Jezus te beleven en met de mensen in het kleine Nazareth waar we allemaal leven; elk met zijn leeftijd en zijn verlangen om te leven, in stilte en in getuigenis. Het is een geschenk dat voortdurend onze dankbaarheid verdient. Laten we in de aanbidding op die dag alles leggen wat ons nagelaten is door broeder Charles, niet enkel in zijn geestelijke geschriften, maar ook door zijn levensgetuigenis van liefde, overgave, vertrouwen en edelmoedigheid. Laten we telkens het ‘Gebed van overgave’ herhalen, ook als we moeite hebben om het helemaal tot ons gebed te maken. .

ONZE WERELDBIJEENKOMST

Van 15 tot 30 januari 2019 zal onze assemblee plaats hebben in Cébu op de Filippijnen. Het centrale thema is ons ‘zijn’ als missionaire diocesane priester te verdiepen in het licht van het charisma van broeder Charles. Alles wat deze bijeenkomst betreft staat vermeld op de webstek: iesuscaritas.org

Op de groene strook van de ‘homepage’ vind je de voorbereidende vragen, het programma van de bijeenkomst, het inschrijvingsblad… Op dit ogenblik hebben we weinig inschrijvingen en slechts één continent (Amerika) heeft zijn antwoorden op de vragenlijst aan ons bezorgd, samen met enkele regionale fraterniteiten. Laten we nu deze klus klaren. Goede moed! Ik weet dat velen sterk bezet zijn, maar laten we een inspanning doen. Met vreugde zie ik uit naar uw rapporten. (Nota vanwege Guido Debonnet : Het Vlaamse rapport is al geruime tijd doorgestuurd en is te lezen op internet.)

Op de bijenkomst komen alle regionale verantwoordelijken of hun afgevaardigde, de vroegere internationale verantwoordelijken, en de continentale verantwoordelijken.. (Nota van Guido Debonnet: Voor Vlaanderen vertegenwoordig ik André Foulon, verantwoordelijke. Voor Franstalig België en Brussel gaat Helmut Schmiz naar Cebu. We reizen samen op maandag 14 jan. met de TGV vanuit Lille naar Charles de Gaule. Via Dubai dan naar Cebu. Op die dag is er de recollectie in Bethanië: wil er onze wereldbijeenkomst gedenken.) Sommige broeder hebben problemen om hun reis te betalen. De wereldfraterniteit zal in de mate van het mogelijke tussenkomen. Maar momenteel is het moeilijk om alle noden te lenigen. Sommige Europese en Amerikaanse Fraterniteiten hebben geantwoord dat zij een reis zullen bekostigen voor een broeder uit Afrika of Amerika… Dank. Ik vraag je de broeders uit Haïti, Burkina Faso, Centraal Afrika, Tchaad, Congo, Kameroen, Madagaskar, Pakistan, India en Bangladesh te helpen die hun vliegtuigticket nog niet hebben. Het is een belangrijke inspanning om de wereldbijeenkomst te laten slagen. Wij zullen er onze toekomstige internationale verantwoordelijke en zijn equipe kiezen. Ik ben ervan overtuigd dat zij ons zullen helpen om fraterniteit te vormen vanuit de realiteiten die we leven en vanuit onze dromen.

OP NAAR KERSTMIS

Wij zoeken ernaar altijd de beste plaats te geven in ons leven aan diegene die komt om er te blijven. De engelen hebben aan de herder ‘goed nieuws’ aangekondigd en veel vreugde. Er zijn engelen die bij ons aan de deur aankloppen, via de telefoon of op straat en die ons, soms zonder het zelf te weten, openbaren dat God dicht bij ons is. Er zijn gezichten in hospitalen, in de gevangenis of in onthaalcentra voor vluchtelingen in wie wij Jezus zien. Engelen in de persoon van zieken of ouderen die heel veel hebben gegeven aan de Kerk voor de fraterniteit, voor de armen. Gezichten van anonieme personen die goed doen zonder er ook maar iets voor terug te vragen. Engelen: eenvoudige mensen in onze parochies die ons helpen in de pastoraal en door hun aanwezigheid in de vieringen het beste van zichzelf geven in nabijheid en vriendschap. Het zijn engelen zonder vleugels, maar wiens stem weerklinkt.

Met de hoop op een betere wereld, een Kerk bevrijd van de trieste zaken uit het verleden, een fraterniteit van broeders in dienst van het koninkrijk, een wereld vernieuwd door inspanningen voor vrede en gelijkheid, wens ik je een Kerst vervuld van God en van Jezus, onze broeder en onze vriend.

Un grand abrazo.

Aurelio SANZ BAEZA, verantwoordelijke broeder

Perín, Carthagène, Murcia, Spanje, 1 december 2018,
feest van de Gelukzalige Charles de FOUCAULD.

(Nederlandse vertaling door Guido Debonnet op basis van de Franse vertaling van Jean-Louis RATTIER.)

PDF: Adventbrief 2018, verantwoordelijke broeder, nl

Brief aan Gianantonio, 28 Augustus 2018

Geplaatst op door

Beste broer,
deze morgen heb je je Pasen gevierd en de Heer heeft je in zijn armen ontvangen als een zeer geliefde broeder. We hebben veel voor jou gebeden, en ons smeken is niet tevergeefs geweest. Je bent nu op de beste plaats, deze van de gelukkigen, jij die gedurende 57 dagen van je vrijheid werd beroofd tijdens de gijzeling in Kameroen; jij die je hoop niet hebt verloren tijdens dit ziektejaar. Je hebt ons een getuigenis van vrede en vertrouwen gegeven. “Met een oneindig vertrouwen…” hebt jij het Gebed van Overgave gebeden zoals Charles de Foucauld. Jij, de geliefde broeder van alle personen die je gediend hebt en voor wie je hebt gewerkt…

Ik moet je danken om dit zo kostbare getuigenis van je leven. Je hebt je niet teruggetrokken en niet aan anderen de zending overgelaten die Heer je heeft toevertrouwd. Jouw afscheid (adieu) doet me veel pijn, maar ik weet dat het maar tijdelijk is. Wij zullen ons terugvinden in de fraterniteit van de kinderen Gods.

We herinneren ons de ketting van de wereldwijde gebedscampagne voor jullie bevrijding tijdens de gijzeling. Gebed voor jou en voor Gilberte. Ik had het geluk haar te bezoeken in Montreal. Zij toonde mij ook zaken die ze uit die tijd van de ontvoering bewaard heeft. Gebed ook voor Giampaolo, missionaris in Kameroen, die ik ook mocht bezoeken.

We hebben ons verheugd in het nieuws van jullie bevrijding.

Met Pasen 2014 hebben de klokken vreugdevol geklonken in veel kerken van Spanje, Italië en op zoveel plaatsen.

Jouw gijzeling heeft ons gemotiveerd om na te denken over het gebrek aan vrijheid in de mensheid: bij verdrukte volkeren, bij de armsten der armen. Over de macht van de machtigen die de kleinen verplettert. Over de manipulatie van mensenlevens door commerciële belangen en over de machtigen die zich laf verstoppen en alleen door het dragen van hun oorlogsbijlen laten zien. Maar de mens en zijn rechten waar paus Franciscus telkens op terugkomt, gaat uit boven elke ideologie.

Jouw Italiaanse Fraterniteit, jouw familie, jouw diocees Vivenza, je vrienden in Kameroen zullen je missen.

Alle broeders van de priesterfraterniteit zullen jou als referentiepunt blijven nemen voor de waakzame, geëngageerde missionaris, de mens van God die ons een spoor nalaat om ons aan te moedigen en te blijven werken aan het Rijk van God en zijn gerechtigheid. Giampalo, je missiecompagnon in Kameroen, zal verder het graan zaaien van het Koninkrijk dat klein en onooglijk blijft groeien in onze wereld.

Ik heb de grote vreugde gehad je persoonlijk te mogen kennen in Castelfranco, in Italië in 2015 en vorige zomer in Rudy (Polen) door met jou te mogen deelnemen aan de Europese Fraterniteitsontmoeting. Iets in mij zei me toen dat je je gezondheid moest verzorgen en ik heb er met jou ook over gesproken.

Gedurende de laatste maanden hebben we vaak gecommuniceerd en ik heb met bezorgdheid je gezondheidstoestand gevolgd. Vandaag breng ik dank aan de Heer voor jouw leven, voor de manier waarop je je beproevingen overstegen hebt door je grote menselijke kwaliteiten. Zij leren mij alle negativiteit van het leven te evalueren vanuit het besef dat de graankorrel maar vrucht kan dragen als hij eerst sterft. Zoals broeder Charles heb jij alles gegeven voor de meest verontrechten en dat vervult mij met vreugde, ondanks de pijn van de scheiding. Uit alles wat we als pijnlijk ervaren ben ik zeker dat er iets nieuws groeit, onverwacht, positief, goed voor onszelf en voor de naderen. Dank dat je mij dat geleerd hebt en dat ik daarin geduldig mag zijn en vredevol.

Ik bid nu voor jou tot God dat Hij je vandaag zijn genade en liefde schenkt. Wij zullen je altijd in gedachten houden.

Aurelio SANZ BAEZA, priesterfraterniteit Jesus Caritas,
verantwoordelijke broeder.

Perín, Carthagène, Murcia, Spanje, 28 augustus 2018, martelaarschap van Johannes de Doper

Biografie

Gianantonio ALLEGRI, broeder van de priesterfraterniteit Jesus Caritas.

Hij werd geboren in 1957 in Pievebelcino (Vicenza, Italië). Priester in 1982. Onderpastoor in enkele parochies van Vicentino. Van 1991 tot 2001 heeft hij als missionaris in Kameroen gewerkt als Fidei Donum-priester. Hij kwam terug om pastoor te worden in Magré di Schio tot 2013. Hij maakt een reis naar Kameroen en wordt 57 dagen gegijzelf door Boko Haram, samen met zijn reisgenoten zuster Gilberte BOUSSIÈRE van Québec, en Giampaolo MARTA van hetzelfde diocees Vicenza. Na zijn vrijlating komt hij terug in het diocees en wordt hij pastoor in Maria Bertilla de Vicenza.

Sinds deze morgen vroeg is hij in de armen van onze Vader, na gedurende een jaar gestreden te hebben tegen de kanker.

Brief van Jean-François en Aurelio. PERÍN, SPANJE, 23 MAART 2018

Geplaatst op door

Lieve broeders,

wij schrijven u uit Perín in Spanje waar we samen zijn om de Wereldbijeenkomst van de Fraterniteit Jesus Caritas in de Filippijnen voor te bereiden.
We zijn op een week van Pasen.

Het is nog koud, maar we weten dat de lente in aantocht is.

Wij hebben de uitnodigingsbrief geschreven voor de afgevaardigden van de regio’s die aan deze assemblee zullen deelnemen.

Maar buiten deze ongeveer 56 personen die zullen deelnemen aan deze etappe in het leven van onze Fraterniteit, zijn alle broeders die lid zijn van Jesus Caritas bij dit gebeuren betrokken.

Waarom?
Omwille van het samenvallen van het leven van de wereld enerzijds en de Kerk anderzijds waaruit de opvallende actualiteit van het gedachtengoed van Broeder Charles blijkt.

Aan de ene kant de evolutie in de wereld.

De vijf continenten worden steeds meer afhankelijk van elkaar: migratie wordt veelvuldiger, de degradatie van de planeet wordt sterker, de kloof tussen armen en rijken vergroot, lokale conflicten hebben een internationale weerslag: Syrië, Yemen, de geldgod wordt almaar machtiger…

Tezelfdertijd stellen we vast dat in alle landen een tendens ia tot terugplooien op zichzelf, tot protectionisme, tot wantrouwen tegenover de anderen…

Aan de andere kant de evolutie in de Kerk.

Paus Franciscus heeft het belang van deze wereldsituatie en de uitdagingen ervan goed ingeschat voor de zending van de Kerk.

* In de apostolische exhortatie De vreugde van het evangelie roept hij heel de Kerk op om een evangelische dynamiek te ontwikkelen door zich te concentreren op Christus en door uit zichzelf te treden naar de mensen toe, vooral naar de armsten, zij die zich aan de periferie bevinden.

* In de encycliek Laudato Si vraagt hij ons om ons te mobiliseren rond de figuur van Franciscus van Assisi in een beweging van gelukkig makende soberheid en een ware solidariteit met de meest kwetsbaren van onze wereld.

Maar we merken ook hoe in onze communiteiten en diocesen weerstanden leven tegen deze bekeringsbeweging waartoe paus Franciscus ons uitnodigt…

Wij, priesters van de Fraterniteit, leerlingen van broeder Charles, wij zijn rechtstreeks betrokken bij deze situatie omwille van meerdere thema’s in het denken van broeder Charles.

– « Het evangelie schreeuwen met heel je leven », bevat een uitnodiging om met het evangelie aanwezig te zijn in het hart van een wereld die Christus niet kent.

– De oproep voor ons allen, diocesane priesters, om « universele broeders » te worden, d.w.z. om uit ons narcisisme te stappen teneinde een dynamiek van uit zichzelf treden en van dialoog in onze communiteiten te bewerken.

– Het appel om de « Nazarethspiritualiteit » te beleven, d.w.z. om de armoede te beleven, het gebed en de nabijheid van de armen. (Aanvaarden van onze numerieke reductie en ontwikkelen van de biddende en contemplatieve dimensie van ons pastoraal ministerie door de voorkeursoptie voor de armen te vergroten).

Dat is de inzet van onze wereldbijeenkomst in Cebu (Filippijnen) in de context waarin we leven met een driedubbele trouw:

– aan Christus

– aan Broeder Charles

– aan paus Franciscus.

Daarom nodigen wij vanaf nu elke broeder uit om deze bijeenkomst actief voor te bereiden.

– Door ijverig gebed waarin we vragen om de tussenkomst van het gebed van broeder Charles
– Door de broederlijke gezindheid onder elkaar en de broederlijke communicatie tussen de verschillende landen… Daartoe beschikken we over de webstek van onze fraterniteit. Wij nodigen u uit om eraan bij te dragen door eigen nieuws, artikels, reflecties.
– Door uw financiële bijdrage.

Dank voor alles wat u kunt doen voor het welslagen van deze wereldbijeenkomst in de Filippijnen, door uw antwoord op de rondvragen en door uw financiële bijdrage om de broeders ter hulp te komen die zelf de kosten voor hun reis niet kunnen dragen.

In deze werktijd hebben wij heel veel personen ontmoet, in gelukkige situaties of in moeilijkere.

Wij hebben samen ons gebed en de eucharistie gedeeld, u allen indachtig en speciaal Gianantonio uit Italië die in deze dagen van kanker werd geopereerd.

Dat de vreugde van Pasen ons moge wortelen in de overtuiging dat Jezus leeft in personen en situaties die wij ontmoeten, in de wereldbewegingen voor de rechten van mannen en vrouwen en in alle bewegingen van het hart waarvan we dagelijks getuige zijn.

Een hartelijke en broederlijke omhelzing Jean-François en Aurelio Perín, Murcia, Spanje, 23 maart 2018

PDF: Paasbrief_Aurelio_en_Jean-François