Categorie archieven: Cartas de Aurelio

Adventbrief 2018, verantwoordelijke broeder

Geplaatst op door

Beste broeders

In de dagen van het feest van onze broeder Charles beginnen wij de Advent. Deze vier weken vormen een hoopvolle terugblik voor alle mensen. Onze mensheid die in een permanente principiële menselijke crisis is, doet ons lijden. Onze kerk kan deze kwestie niet verbergen of er onverschillig tegenover blijven. De vieringen in onze communiteiten, het persoonlijk gebed, het leven in fraterniteit met allen die ons omringen of met zij die ver van ons leven, dat alles zal onze manier van leven ritmeren. De Advent nodigt ons uit om «de stem van de roepende in de woestijn » te horen; de stem van zij die zoeken te overleven, zij die vrede verlangen, werk en vrijheid. De hele humaniteit is voortdurend uit op een verlangen naar bevrijding. Armen die heil verwachten, zij die door oorlog bedreigd zijn, thuislozen die een toevlucht zoeken… met miljoenen zijn zij in deze situatie. Ook voor hen komt Jezus en wij, missionarissen, moeten dit blijven aankondigen.

De Kerk beleeft een moeilijke periode met de crisis geprovoceerd door de veroordeling van het misbruik van minderjarigen. Paus Franciscus gaat er tegenover iedereen tegenaan met nederigheid en moed. Dit is een getuigenis van een zoektocht naar de waarheid. De paus is getuige van de waarheid.

Wij zijn volop bezig de wereldbijeenkomst van januari 2019 voor te bereiden. We worden opgeroepen samen na te denken over onze missionaire identiteit als diocesane priester in het licht van het charisma van broeder Charles. Voor elk van ons is het noodzakelijk de regionale verantwoordelijken te helpen, te bidden voor alle broeders, voor de beginnende fraterniteiten en voor zij die verouderen.

EEN MENSHEID IN CRISIS

Elke dag ontvangen wij slecht nieuws over mannen, vrouwen, kinderen, jongeren en ouderen die lijden omwille van oorzaken die niet altijd duidelijk zijn. Wij weten dat zij dikwijls afhangen van verborgen interesses vanwege economische machten en regeringen die deze realiteiten verbergen; zelfs de landen uit de ‘eerste wereld’. De slachtoffers van de oorlogen, van geweld, van drugshandel, van seksisme en van armoede roepen in deze woestijn waar sommige stemmen rechtvaardigheid vragen. Stemmen zich soms vermengen met zij die om wraak vragen, of die zeggen: “Hier komen zij niet; dat ze terugkeren naar hun land. Ook wij hebben een stem, de stem van Jezus die ons door de profeten is aangekondigd. Een stem die moet groeien door ons geloof, door onze missionaire roeping in de stijl van Nazareth die erin bestaat er gewoon te zijn met de mensen van onze stad of dorp, met de kleinsten onder hen, want enkel de armen leren ons om nederig te zijn. Broeder Charles ontdekte Jezus te midden van de eenvoudigste mensen: laten we hem navolgen.

EEN ADVENT DIE ONS UITNODIGT ONTVANKELIJK TE ZIJN

Deze adventstijd is een uitnodiging om te luisteren, om tijd te nemen en in een contemplatieve houding, erop uit te zijn het Woord te aanhoren, God te aanbidden in de stilte en onze broeders te beluisteren: deze van de fraterniteit, de diocesane priesters die het soms moeilijk hebben om naar ons te luisteren en ons te aanvaarden, want vooroordelen doden elke dialoog en ontmoeting; luisteren naar mensen die naar ons toe komen of zij die met ons samenwerken in de pastoraal, in sociale bewegingen of die gewoonweg onze buren zijn. Openen wij de deur (van ons hart), laten we hen onthalen zonder hen goede raad te willen geven of te overladen met gemakkelijke woorden. Onze armoede tonen, onze onmacht om de ‘gebroken zaken’ te repareren, de gewonde harten: dat alles is God aan het werk laten. Hij is de enige die onmisbaar is. Ja, Hij geneest. Jezus is vol aandacht voor elk van ons. Hij nodigt ons uit om ons hart te openen en ons te laten overstromen door de liefde van God en de liefde tot de mensen. Wij zullen de vreugde terugvinden en velen kunnen helpen om hun mislukking in overwinning om te zeten en om zichzelf een beetje meer graag te zien.

EEN KERK DIE LIJDT

Wij lijden onder de gevolgen van de verkrachtingen tegenover minderjarigen die in veel bisdommen van de hele wereld jarenlang werden verborgen. De Kerk verliest geloofwaardigheid. Wij zouden kunnen zeggen dat dit altijd zo is geweest, dat het zelfs onvermijdelijk is… Maar dan zouden we niet trouw zijn aan de waarheid. Deze crisis is verre van beëindigd. Onze paus Franciscus lijdt er sterk onder, wil de situatie aanpakken en vraagt vergiffenis in naam van de schuldigen. Hij luistert, zoekt naar rechtvaardige oplossingen voor de slachtoffers: daarin verdient hij onze volle steun. Laten wij in gemeenschap met hem blijven, wetend dat hij vijanden heeft in zijn eigen Kerk, maar ook steun van velen ( gelovigen of niet) die in hem een profeet voor onze tijd zien, een rechtlijnige man die alhoewel ‘chef d’état’ een man is die gevoelig blijft voor het lijden van de mensheid. Ik ben zeker dat deze crisis tot iets positiefs zal leiden. Laten we door ons gebed met hem in fraterniteit blijven.

DE EERSTE DECEMBER

Het is 102 jaar geleden dat broeder Charles zich definitief in handen gegeven heeft van de Vader. Het is een dag om God te danken voor wat hij ons als intuïtie heeft nagelaten, voor de zending die hij gerealiseerd heeft, voor zijn soms wat gekke dromen. Broeder Charles heeft ons geholpen in onze roeping en onze spiritualiteit om vriendschap met Jezus te beleven en met de mensen in het kleine Nazareth waar we allemaal leven; elk met zijn leeftijd en zijn verlangen om te leven, in stilte en in getuigenis. Het is een geschenk dat voortdurend onze dankbaarheid verdient. Laten we in de aanbidding op die dag alles leggen wat ons nagelaten is door broeder Charles, niet enkel in zijn geestelijke geschriften, maar ook door zijn levensgetuigenis van liefde, overgave, vertrouwen en edelmoedigheid. Laten we telkens het ‘Gebed van overgave’ herhalen, ook als we moeite hebben om het helemaal tot ons gebed te maken. .

ONZE WERELDBIJEENKOMST

Van 15 tot 30 januari 2019 zal onze assemblee plaats hebben in Cébu op de Filippijnen. Het centrale thema is ons ‘zijn’ als missionaire diocesane priester te verdiepen in het licht van het charisma van broeder Charles. Alles wat deze bijeenkomst betreft staat vermeld op de webstek: iesuscaritas.org

Op de groene strook van de ‘homepage’ vind je de voorbereidende vragen, het programma van de bijeenkomst, het inschrijvingsblad… Op dit ogenblik hebben we weinig inschrijvingen en slechts één continent (Amerika) heeft zijn antwoorden op de vragenlijst aan ons bezorgd, samen met enkele regionale fraterniteiten. Laten we nu deze klus klaren. Goede moed! Ik weet dat velen sterk bezet zijn, maar laten we een inspanning doen. Met vreugde zie ik uit naar uw rapporten. (Nota vanwege Guido Debonnet : Het Vlaamse rapport is al geruime tijd doorgestuurd en is te lezen op internet.)

Op de bijenkomst komen alle regionale verantwoordelijken of hun afgevaardigde, de vroegere internationale verantwoordelijken, en de continentale verantwoordelijken.. (Nota van Guido Debonnet: Voor Vlaanderen vertegenwoordig ik André Foulon, verantwoordelijke. Voor Franstalig België en Brussel gaat Helmut Schmiz naar Cebu. We reizen samen op maandag 14 jan. met de TGV vanuit Lille naar Charles de Gaule. Via Dubai dan naar Cebu. Op die dag is er de recollectie in Bethanië: wil er onze wereldbijeenkomst gedenken.) Sommige broeder hebben problemen om hun reis te betalen. De wereldfraterniteit zal in de mate van het mogelijke tussenkomen. Maar momenteel is het moeilijk om alle noden te lenigen. Sommige Europese en Amerikaanse Fraterniteiten hebben geantwoord dat zij een reis zullen bekostigen voor een broeder uit Afrika of Amerika… Dank. Ik vraag je de broeders uit Haïti, Burkina Faso, Centraal Afrika, Tchaad, Congo, Kameroen, Madagaskar, Pakistan, India en Bangladesh te helpen die hun vliegtuigticket nog niet hebben. Het is een belangrijke inspanning om de wereldbijeenkomst te laten slagen. Wij zullen er onze toekomstige internationale verantwoordelijke en zijn equipe kiezen. Ik ben ervan overtuigd dat zij ons zullen helpen om fraterniteit te vormen vanuit de realiteiten die we leven en vanuit onze dromen.

OP NAAR KERSTMIS

Wij zoeken ernaar altijd de beste plaats te geven in ons leven aan diegene die komt om er te blijven. De engelen hebben aan de herder ‘goed nieuws’ aangekondigd en veel vreugde. Er zijn engelen die bij ons aan de deur aankloppen, via de telefoon of op straat en die ons, soms zonder het zelf te weten, openbaren dat God dicht bij ons is. Er zijn gezichten in hospitalen, in de gevangenis of in onthaalcentra voor vluchtelingen in wie wij Jezus zien. Engelen in de persoon van zieken of ouderen die heel veel hebben gegeven aan de Kerk voor de fraterniteit, voor de armen. Gezichten van anonieme personen die goed doen zonder er ook maar iets voor terug te vragen. Engelen: eenvoudige mensen in onze parochies die ons helpen in de pastoraal en door hun aanwezigheid in de vieringen het beste van zichzelf geven in nabijheid en vriendschap. Het zijn engelen zonder vleugels, maar wiens stem weerklinkt.

Met de hoop op een betere wereld, een Kerk bevrijd van de trieste zaken uit het verleden, een fraterniteit van broeders in dienst van het koninkrijk, een wereld vernieuwd door inspanningen voor vrede en gelijkheid, wens ik je een Kerst vervuld van God en van Jezus, onze broeder en onze vriend.

Un grand abrazo.

Aurelio SANZ BAEZA, verantwoordelijke broeder

Perín, Carthagène, Murcia, Spanje, 1 december 2018,
feest van de Gelukzalige Charles de FOUCAULD.

(Nederlandse vertaling door Guido Debonnet op basis van de Franse vertaling van Jean-Louis RATTIER.)

PDF: Adventbrief 2018, verantwoordelijke broeder, nl

Lettera di Aurelio ai fratelli italiani, 10 dicembre 2017

Geplaatst op door

Carissimi fratelli,

sono stato molto contento di aver condiviso con voi, fratelli della fraternità sacerdotale italiana, e i fratelli di Jesus Caritas di Sassovivo e Limiti, alcuni giorni di ritiro, di assemblea e di vita fraterna nel silenzio, nella preghiera e nel riposo… tutto concorre al bene del mio cuore pieno di gioia per l’accoglienza riservatami da parte di tutti.

Innanzitutto a Roma Andrea MANDONICO mi ha accolto come fratello e mi ha ospitato presso la casa delle Missioni Africane. Poi mi ha accompagnato alla casa di Giovanni, in Salci, con il quale sono andato a Loreto. Anche al rientro Andrea mi ha riaccompagnato all’aeroporto. A Loreto ho incontrato i fratelli italiani: che gioia grande ritornare ad incontrare gente così buona e aver potuto conoscerne altri ancora. I fratelli di Jesus Caritas mi hanno accolto nell’Abazia di Sassovivo come un fratello in più… A Sassovivo sono andato con Francesco e insieme abbiamo visitato nel cimitero di Spello la tomba di Carlo CARRETO. E’ stato un tempo contemplativo che ancora rivive nel mio cuore. Per me tutto è stato un grande dono che non merito.

Grazie a tutti voi per lo stile di vicinanza, stile mediterraneo, così simile al nostro spagnolo. Grazie per avermi trattato come fratello.

Ho sofferto per l’assenza di Gianantonio. Con lui ho avuto un ottimo scambio fraterno tutti i giorni attraverso gli strumenti mediatici a disposizione. Ancora mi comunico spesso con lui e accompagno ogni suo momento, il suo Nazaret.

Del ritiro mi porto la testimonianza del nostro fratello vescovo Giuseppe ANFOSSI e dei fratelli più anziani della fraternità che seguono le orme di fratel Carlo de FOUCAULD, come quelle di Gesù, nella vita quotidiana e nel loro instancabile lavoro per il Regno.

Voglio ringraziare Secondo per il suo costante impegno nella fraternità italiana come responsabile in tutti questi anni; grazie, Secondo, per essere così come sei, per la tua trasparenza e servizio generoso, per la tua pazienza e per essere fratello di coloro che pongono fiducia in te. Grazie anche a Gigi TOMA, per aver accettato il servizio alla fraternità come nuovo responsabile dell’Italia. Sono certo che non ti mancherà l’appoggio e l’aiuto di tutti nei prossimi sei anni. In particolare la sfida di organizzare il Mese di Nazaret, un tempo di grazia molto proficuo per i fratelli che vi parteciperanno. Altro impegno assunto è quello di intensificare le relazioni con i sacerdoti dell’Albania, se Dio vuole, sarà tra gli obiettivi in questo spazio di amore fraterno e lavoro gratuito e disinteressato. Avanti con tua dedizione: sai che hai il sostegno della fraternità internazionale.

Nei giorni trascorsi a Loreto ho costato l’importanza e l’attualità del messaggio e del cammino di fratel Carlo. Nel giorno di deserto mi sono sentito pellegrino insieme a voi. Avrei preferito un silenzio completo dalla notte anteriore, ma rispetto il ritmo della maggioranza: siamo preti diocesani e non monaci di clausura. Ma sarebbe bene organizzare un deserto di quasi 24 ore, in cui il silenzio e il non fare nulla ci aiutino a lasciarci incontrare dal Signore.

Mi è piaciuta moltissimo la testimonianza e il servizio dei fratelli diaconi, Michele e Sergio; non solo per i loro servizi nell’eucarestia, ma soprattutto per i loro contributi, la loro vita come padri di famiglia e lavoratori nella vita. Grazie per il vostro grande contributo per il Regno a partire dalla vostra vocazione di cristiani consacrati nella vita matrimoniale e nella Chiesa. La fraternità è sempre aperta a coloro che incontrano nel fratel Carlo un referente per la propria vita, non solo spiritualmente, ma anche nel lavoro e nella propria famiglia. Questo ci arricchisce tutti e ci libera dal clericalismo che a volte ci può convertire in una ‘casta’ speciale tra gli uomini e le donne delle nostre parrocchie e comunità.

Il mio incontro a Limiti e Sassovivo con i fratelli di Jesus Caritas, con una accoglienza fraterna e familiare, mi ha permesso di conoscere questa congregazione dal di dentro. Fino a questo momento conoscevo soltanto Piero e Giovanni Marco; ora ho avuto l’opportunità di passare un pò di tempo con Giancarlo, Leonardo, Wilfried, Paolo Maria e Jhonatan. Mi hanno accolto come uno di famiglia e ho avuto la possibilità di pregare con loro, celebrare nella parrocchia di Limiti l’eucaristia domenicale con Piero. Avevo un grandissimo desiderio di tornare ad incontrarlo. E’ stata una grande gioia per lui e specialmente per me. Ho potuto dedicare molto tempo alla preghiera nell’Abbadia di Sassovivo e contemplare la bellezza della montagna che la circonda. Come con i fratelli della fraternità italiana così anche con questi fratelli di Jesus Caritas ho assaporato Nazaret e lo stile missionario e di servizio alla Chiesa sulle tracce di Carlo de FOUCAULD. Grazie a tutti di cuore. Grazie perchè so che in tanta gente c’è tanto amore che mi fa sentire figlio di Dio e fratello di tutti.

Un grande abraccio.

Aurelio SANZ BAEZA, fratello responsabile

Perín, Cartagena, Spagna, 10 diciembre 2017,
seconda domenica d’Avvento e festa della Madonna di Loreto

(E grazie, caro Mario MORICONI, per la traduzione italiana)

PDF: Lettera di Aurelio ai fratelli italiani, 10 dicembre 2017

Adventsbrief 2017, verantwoordelikje broeder

Geplaatst op door

Lieve broeders,

De liturgie van de zondagen tijdens de advent brengt ons dichter bij de kleine en kwestbare Jezus; de Jezus met wie hoop groeit bij velen voor een betere, meer humane wereld waar vrouwen en mannen van hun rechten zullen genieten; een wereld ook die nood heeft aan dialoog en gelijkheid. Paus Franciscus moedigt ons in zijn boodschappen aan om los te komen van de verdrukkende structuren in en buiten de Kerk en ons te openen voor de boodschap van Jezus die mens wordt in verschillende culturele en sociale vormen.

Broeder Charles wiens feest wij op 1 december hebben gevierd, 101 jaar na zijn Pasen, is een van onze verwijzingspunten om, vertrekkend van Nazareth, ons te openen voor de wereld en de veelvuldige onrechtvaardigheden die voortduren omwille van de belangen van de machtige. Zo onder meer de maffia van de mensenhandel en de slavernij, de nucleaire dreiging, het politieke fundamentalisme, de oorzaken van de klimaatverandering, het terrorisme… en zoveel vormen van anti-waarden die ons beschaamd doen staan, maar die dagelijks voortduren. Als de informatie of de gewetens gemanipuleerd worden, als men probeert ten koste van mensenlevens macht en geld te winnen en volkeren bedriegt, dan is het duidelijk dat we ‘neen’ moeten zeggen aan dat alles. Het is onze zending om anderen te helpen coherent te zijn met het Geloof en het Evangelie. Dat ons gebed, onze pastoraal en onze zending die ontstaan uit de liefde voor de Heer en voor de naasten, zoals broeder Charles er ons toe aanmoedigt, in de lijn mogen gaan van het werk voor het Koninkrijk van God. Vooral nu tijdens de Advent waar de armen ons leren te delen zelfs wat klein en betekenisarm is.

Wij hebben met droefheid het overlijden van Felix beleefd, onze broeder uit Madagascar, ook van Howie uit de Verenigde Staten (over wie we spreken op de webstek iesuscaritas.org) en van Dominic uit Myanmar. Ook andere broeders zijn hun Pasen binnengetreden. Allen hebben zij ons door hun trouw aan het evangelie en aan de fraterniteit, duidelijk gemaakt dat het de moeite waard is om Christus te volgen.

Ten gevolge van het sterven van Felix, lid van de internationale equipe en verantwoordelijke voor Afrika, heeft de groep Honoré SAWADOGO uit Burkina Faso aangedu id om hem te vervangen. Wij zullen hem verwelkomen op onze volgende bijeenkomst in Bangalore, India, in januari 2018 om de algemene vergadering van januari 2019 voor te bereiden. Honoré, Jean-François, Mark, Emmanuel, Mauricio en ikzelf zullen vertrouwvol werken om een representatieve wereldbijeenkomst mogelijk te maken van alle broeders ter wereld. He thema is de zorgen, de realisaties en de oproepen om trouw te zijn aan onze keuze als missionaire, diocesane priester volgens het charisma van broeder Charles. Ik verwacht nog het antwoord van enkele landen op de voorafgaande vragenlijst voor de assemblee. (NvdV: Het Vlaamse rapport werd begin september reeds doorgestuurd. Het wordt naar jullie ook meegestuurd.) De vragenlijst staat op onze internationale webstek. Dank, het zal ons werk in Bangalore vergemakkelijken.

In april heb ik met vreugde deelgenomen aan de bijeenkomst van de verantwoordelijken en de afgevaardigden van de spirituele familie van Charles de Foucauld in Aken (Duitsland). Wij hebben het verlangen gedeeld om Kerk te vormen in de stijl van paus Franciscus, wetend dat we onvolmaakte mensen zijn, maar open voor persoonlijke en gemeenschappelijke veranderingen, geconfronteerd met de uitdagingen van onze samenleving en de menselijke problemen, delend in de vreugde dat wij er niet alleen voor staan in deze zending. We vormen één familie en de priesterfraterniteit deelt op veel plaatsen het leven en de nabijheid van de andere fraterniteiten.

Ik had de vreugde te mogen deelnemen aan de jaarlijkse retraite van de fraterniteit in Argentinië en met veel broeders hun pastoraal en hun engagementen ten overstaan van hun communiteiten te mogen delen. Ik dank de Heer voor wat hij realiseert doorheen deze broeders die mij in grote vriendschap hebben onthaald. José Maria BALIÑA, de hulpbisschop van de Buenos Aires, heeft ons geholpen om het woord van God in ons leven en in onze zending te verdiepen (zie de brief van Aurelio aan de Argentijnse fraterniteit op onze webstek).

Zo hebben ook de fraterniteiten uit de V.S.A. hun bijeenkomst gehouden in Camarillo (Californië). Onze broeder Fernando TAPIA, verantwoordelijke voor Amerika, heeft hun assemblee geanimeerd. Jerry RAGAN, onze geliefde ‘”Hap”, werd herverkozen als nationaal verantwoordelijke (zie de brief van Camarillo op de webstek). Met vreugde mogen we de aanwezigheid van de diverse fraterniteiten uit heel Amerika noteren, heel speciaal in de lopende voorbereiding van de tweede Panamerikaanse assemblee februari 2018 in de Dominicaanse Republiek onder de bescherming van Fernando en de Carobische broeders Martires en Abraham. De nieuwe fraterniteit van Haïti zal er ook aanwezig zijn. Welkom Jonas en de Haïtiaanse broeders.

Onze broeders uit Mexico hielden hun eerste Nazarethmaand in de omgeving van Puebla in juli en augustus, eveneens geanimeerd door Tapia. Zij hebben er een begin van authentieke fraterniteit ervaren in een land waar de fraterniteit groeit en verrijkt wordt met priesters die heel sociaal en pastoraal met hun eigen mensen geëngageerd zijn. Het werk van Nacho, gewezen verantwoordelijke en zijn onvermoeibare inzet voor de fraterniteit worden gewaardeerd, evenals het huidig werk van José RENTERÍA. Dank voor wie jullie zijn (zie de webstek).

In juli hadden we onze Europese ontmoeting in Rudy, Polen. In de ‘Brief van Rudy’ las je een belangrijke samenvatting van de inbreng van de diverse fraterniteiten. Deze werd opgemaakt door John Mac ENVOY, onze vroegere verantwoordelijke, en de Poolse broeders, in het bijzonder Andrezj en Rafaël. Zij zijn het ook die ons op een magnifieke manier hebben onthaald en ons in het weekend toelieten om de parochies te bezoeken. We hebben Bruno KHON uit Duitsland verkozen als onze nieuwe fraterniteits-verantwoordelijke voor Europa tot aan de volgende assemblee in Engeland, in 2020. (M.i. is dat niet juist. De verantwoordelijke is voor 5 jaar verkozen. In 2020 heeft de volgende Europese meeting weer plaats in Engeland. NvdV) Veel oproepen komen naar ons toe doordat we geconfronteerd worden met een Europese Kerk die veroudert, in een samenleving die meer en meer gedesacraliseerd en gelaïciseerd is, met een veranderende demografie en afhankelijk van het groot aantal immigranten en vluchtelingen. Deze laatsten kunnen niet buiten onze zending vallen.

Onze Broeder Jean Michel BORTHEIRIE heeft met vreugde in augustus de retraite geanimeerd in Bakara, Tchad. Hij heeft mij zijn Afrikaanse ervaringen van de fraterniteit gerapporteerd. Hij is een goede kenner van de Afrikaanse realiteit door zijn missionair werk in dit werelddeel. De fraterniteit in Chad groeit en Corentin AGDE spant zich in om ontmoetingen te organiseren, maar met de moeilijkheden wegens de afstanden zoals dat voorkomt in die landen. Dank je, want deze inspanning maakt fraterniteit mogelijk.

De Spaanse fraterniteit hield haar zomerretraite eind augustus in Galapagar, bij Madrid, met de medewerking van Mateo CLARES. De aanbidding, de levensherziening, de woestijndag en een gemeenschapsavond geanimeerd door onze verantwoordelijke Leonardo, hebben ons hart verwarmd en helpen ons om vooruit te gaan.

Onze Chileens broeders hielden onlangs hun retraite en samenkomst, geleid door Mathias VALENZUELA, missionaris van het H. Hart en specialist van Charles de FOUCAULD. Wat een geluk opnieuw onze broeder Mariano PUGA terug te vinden op de familiefoto! Hij en andere ‘historische’ broeders waarvan de leeftijd en de experiëntie ons een levend getuigenis gevenvan het leerling van Jezus zijn, herder en missionaris, tonen dat God van hen houdt en dat zij alles voor Hem geven.

Begin november werd in Pakistan de spiritualiteitsweek van Azië gehouden. Ze was gecentreerd rond de boodschap van broeder Charles met de deelname van broeders uit bijna alle Aziatische fraterniteiten. Dit alles onder de coördinatie van Arthur, verantwoordelijke voor Azië en van Emmanuel van de internationale equipe. Ik hoop je binnenkort een meer volledige samenvatting te kunnen aanbieden op onze webstek.

Vandaag vertrek ik naar Italië om deel te nemen aan de retraite en ontmoeting van onze Italiaanse broeders in Loreto. Secondo MARTIN beëindigt zijn taak als verantwoordelijke. Een nieuwe verantwoordelijke moet verkozen worden. Wij dragen in ons hart Guiseppe COLAVERO, een grote voorvechter voor de fraterniteit en voor de meest verontrechten en eveneens Giovanni, de ‘oude broeder’ door iedereen geliefd.

Dragen we ook mee in ons gebed onze zieke broeders, ik denk bijzonder aan Aquileo uit Mexico die binnenkort geopereerd wordt ten gevolge van een ongeval, aan Gianantonio uit Italië, aan enkele broeders uit Spanje die me zeer dierbaar zijn. Zij zijn voor ons de aanwezigheid van Jezus die heel nabij was bij zieken en getroffenen. Ons gebed gaat ook naar de broeders die leven in landen met politieke instabiliteit, onzekerheid, terrorisme, maffiapraktijken… Met hen en voor deze volkeren vragen we dat Jezus mag groeien in alle mensen die heel wat ontberen. Het moge één van onze voornemens zijn voor de komende Advent.

Verontschuldig mij voor de lengte van deze brief die meer gelijkt op een familiealbum of op een logboek; ik schrijf hem met affectie opdat je de gezichten van de broeders in onze wereld met hun vreugden en hun bekommernissen, beter zou kennen.

Een goede Advent toegewenst in de hoop dat het werk hier en elders, in missielanden, in de wijken, de hospitalen, gevangenissen, parochies, bij de uitgeslotenen, opdat dit alles tot ‘eer van God’ zij en opdat een wereld van broederschap zich verder zou ontwikkelen.

Met een broederlijke omarming.

Aurelio SANZ BAEZA, verantwoordelijke broeder

Perín, Carthagena, Murcia, Spanje, 19 november 2017,
Werelddag voor de armen, gepromoot door paus Franciscus

(Vertaald op basis van de Franse tekst van de hand van Jean-Louis RATTIER door Guido Debonnet)

PDF: Adventsbrief 2017, verantwoordelikje broeder, neer