Brief uit Bangalore, internatianale raad, 17 januari 2018

Lieve broeders,
vanuit Bangalore in India zenden wij u onze broederlijke groet. Wij willen ons werk dat we zopas volbracht hebben, met jullie delen.

Het is onze eerste bijeenkomst zonder Fénix wiens herinnering wij vieren. Maar wij geloven dat Hij ons geholpen heeft vanuit de hoge hemel. Wij zijn heel gelukkig dat het we objectief van deze bijeenkomst konden volbrengen, spijt de verschillende moeilijkheden die we hebben ontmoet. Emmanuel en Honoré konden niet bij ons zijn omdat zij geen visum voor India konden verkrijgen. Met deze twee broeders hebben we heel wat gecommuniceerd gedurende onze bijeenkomst. Prakash uit India en Philippe uit Korea hebben als leden van de Aziatische Raad enkele dagen met ons meegemaakt.

Onze broeder Arthur, de verantwoordelijke voor Azië, kon naar hier niet komen omdat ook hem het visum ontbrak.

Ons werk stond in het teken van de voorbereiding van de Wereldassemblee in januari 2019.

In het begin hadden wij voorzien dat deze bijeenkomst in Bangalore zou plaats vinden. Maar uiteindelijk hebben, wij gekozen voor de Filippijnen, omwille van de visa-problemen voor veel broeders.

De broeders van Bangalore hebben ons de hele tijd omringd met alle aandacht. Vooreerst in Shanti Sadhana Trust, het spiritueel Franciscaans centrum van de Kapucijnen die ons in het begin van ons verblijf onthaalden en nadien in het Centrum Ashirvad van de Jezuïeten.

Onze broeder Alfons van de fraterniteit van Bangalore en verantwoordelijke voor India was de bewaarengel voor onze groep die zich om alles bekommerde: vervoer, alle mogelijke zorgen, contacten… Dank je wel Alfons! En dank aan de broeders uit India!

In het werk van elke dag om de bijeenkomst voor te bereiden hebben we de realiteit in elk van de continenten naar waarde geschat: het functioneren van de fraterniteiten, de continentale bijeenkomsten, de Nazarethmaand, de vreugden, problemen en uitdagingen van zoveel broeders wereldwijd.

Mark gaf ons een financieel rapport van de fraterniteit en heeft ons een budget voorgesteld voor de komende assemblee.

We zullen het overmaken aan de verantwoordelijken.

Wij verwachten uit elke regio de financiële bijdragen om andere broeders te helpen voor de reis naar de Filippijnen.

We hebben een volledige programma en de uurregeling voor de assemblee samengesteld, uur per uur en dag per dag, met de methodologie en de verantwoordelijke personen voor elke activiteit.

Dat is geen moeilijk werk gebleken, want we hebben in groep gewerkt en hielden klaar en duidelijke het objectief van de wereldassemblee voor ogen: verdiepen en actualiseren van de missionaire identiteit van de diocesane priesters, geïnspireerd door het getuigenis van Charles de FOUCAULD, contemplatief en brenger van de Blijde Boodschap voor allen.

De vragenlijst voor Bangalore, meer dan een jaar geleden opgesteld, heeft niet zoveel antwoorden opgeleverd. Veel landen hebben niet geantwoord. Wij denken dat het de taak is van de regionale verantwoordelijken om alle broeders te motiveren bij de voorbereiding.

Daarom zullen we tijdens de maand maart de vragenlijst opnieuw lanceren, opdat we in continentale groepen zouden kunnen samenwerken tijdens de wereldbijeenkomst.

Zo zal onze reflexie de vrucht zijn van een meerderheid en niet alleen van enkelingen.

De grote sociale en kerkelijke verschillen tussen de continenten moedigt ons aan met des te meer kracht aan te voelen dat de universele boodschap van Charles de FOUCAULD een gids voor ons allen is op onze weg.

We hebben de grote uitdagingen opgeroepen die zich aan ons voordoen: het fundamentalisme dat aanwezig is in de wereld en binnen de kerk, het gebrek aan politieke en interreligieuze dialoog met de moslims in Europa, in Azië en in Afrika, de dreiging van een nucleair conflict, de toename van de armoede in veel landen als gevolg van corrupte regeringen, de uitbuiting van de werkenden door de multinationals, de degradatie van de planeet, het geweld veel vrouwen aangedaan, het drama van de vluchtelingen… dat alles kan ons niet onverschillig laten!

Charles de Foucauld en onze paus Franciscus moedigen ons aan om een profetische rol op ons te nemen in het hart en temidden van onze gewonde en lijdende mensheid.

Onze assemblee in de Filippijnen is een sterk punt ten voordele van de vrede. Een Kerk, geroepen om uit zichzelf te treden en naar de ‘periferie’ te gaan. Daarom precies willen we de missionaire geest van ons ministerie verdiepen en een cultuur van hoop begunstigen.

In Bangalore hebben we als familie van Charles de Foucauld momenten van gebed en ontmoeting met de kleine zusters van Jezus gedeeld, ook met leden van de seculiere fraterniteit, de kleine broeders en de broeders van het Evangelie. We hebben ervaren dat we van dezelfde ‘familie’ zijn en dat we met heel wat mannen en vrouwen een gemeenschappelijke weg gaan.

We brachten een bezoek aan de aartsbisschop van Bangalore Bernard MORAS die ons de realiteit van zijn diocees liet kennen. We hebben ook contacten gehad met leden van de diocesane clerus uit enkele parochies.

Wij onderstrepen het belang van ons contact met de priesterfraterniteiten van Bangalore tijdens de eucharistie, de dialoog en de gemeenschappelijke maaltijden.

Als internationale equipe hebben we samen ook een stuk fraterniteit met elkaar beleefd in gebed, aanbidding en eucharistie. Mark heeft dit alles geanimeerd.

Het gemeenschappelijk werk ter voorbereiding van de assemblee vroeg ook heel wat tijd van elk van ons.

Het is een teken van fraterniteit elkaar te beluisteren, te ondersteunen en wederzijds te helpen. Dit alles hebben wij beleefd met de vreugde dienstbaar te zijn aan alle broeders uit de Fraterniteit.

De pollutie, het lawaai in de straten van Bangalore met een indrukwekkende densiteit aan wegverkeer, de zes miljoen mensen die deze stad bewonen… Ons laten dienen en laten beminnen door Alfons in duizend details van het dagelijks leven … Op die wijze hebben wij ons gemeenschappelijk Nazareth beleefd dat ons uit ons gebruikelijk comfort deed stappen…

Nogmaals dank aan de broeders uit India.

Tijdens de maand maart zult u de bijgewerkte vragenlijst voor de Filippijnen ontvangen en het inschrijvingsbulletin.

Gedurende heel het komend jaar zal er voortdurend gecommuniceerd worden met de regionale verantwoordelijken opdat onze assemblee in de Filippijnen het vooropgestelde objectief zou bereiken. Met vreugde melden we u dat de nieuwe fraterniteit in Haïti aanvaard werd als priesterfraterniteit en dit na twee jaar probeertijd. Welkom broeder Jonas, onze broeder uit Haïti!

Wij zijn ook in contact met een priester uit Venezuela voor het vormen van een nieuwe fraterniteit in dat land…

Met grote hoop en vreugde willen we als internationale equipe ons inspannen in dit voorbereidend jaar opdat het een werk van allen zou zijn, tot welzijn van iedereen, van de fraterniteit, van de kerk en van allen die ons vergezellen of waarmee wij op weg zijn.

Het is onze zending om Jezus te dragen en te ontmoeten in de stijl van Nazareth, contemplatief en missionair.

Vanaf nu moeten we ons allemaal betrokken voelen in dit werk: de oude of zieke broeders door hun gebed, de meer actieven door hun ministerie. Dank.

Allen kunnen we van allen leren en we hebben maar één meester: Jezus.

Nogmaals dank aan de broeders uit India!

En dank ook aan de broeders uit de Filippijnen voor het ‘ja’ dat ons toelaat om onze volgende wereldassemblee in de Filippijnen te vieren!

Een hartelijke ‘omhelzing’ vanwege uw broeders:

Mark, Mauricio, Aurelio en Jean-François

Bangalore, India, 17 januari 2018

 

PDF: Brief uit Bangalore, internatianale raad, 17 januari 2018, neer

Lettera di Aurelio ai fratelli italiani, 10 dicembre 2017

Carissimi fratelli,

sono stato molto contento di aver condiviso con voi, fratelli della fraternità sacerdotale italiana, e i fratelli di Jesus Caritas di Sassovivo e Limiti, alcuni giorni di ritiro, di assemblea e di vita fraterna nel silenzio, nella preghiera e nel riposo… tutto concorre al bene del mio cuore pieno di gioia per l’accoglienza riservatami da parte di tutti.

Innanzitutto a Roma Andrea MANDONICO mi ha accolto come fratello e mi ha ospitato presso la casa delle Missioni Africane. Poi mi ha accompagnato alla casa di Giovanni, in Salci, con il quale sono andato a Loreto. Anche al rientro Andrea mi ha riaccompagnato all’aeroporto. A Loreto ho incontrato i fratelli italiani: che gioia grande ritornare ad incontrare gente così buona e aver potuto conoscerne altri ancora. I fratelli di Jesus Caritas mi hanno accolto nell’Abazia di Sassovivo come un fratello in più… A Sassovivo sono andato con Francesco e insieme abbiamo visitato nel cimitero di Spello la tomba di Carlo CARRETO. E’ stato un tempo contemplativo che ancora rivive nel mio cuore. Per me tutto è stato un grande dono che non merito.

Grazie a tutti voi per lo stile di vicinanza, stile mediterraneo, così simile al nostro spagnolo. Grazie per avermi trattato come fratello.

Ho sofferto per l’assenza di Gianantonio. Con lui ho avuto un ottimo scambio fraterno tutti i giorni attraverso gli strumenti mediatici a disposizione. Ancora mi comunico spesso con lui e accompagno ogni suo momento, il suo Nazaret.

Del ritiro mi porto la testimonianza del nostro fratello vescovo Giuseppe ANFOSSI e dei fratelli più anziani della fraternità che seguono le orme di fratel Carlo de FOUCAULD, come quelle di Gesù, nella vita quotidiana e nel loro instancabile lavoro per il Regno.

Voglio ringraziare Secondo per il suo costante impegno nella fraternità italiana come responsabile in tutti questi anni; grazie, Secondo, per essere così come sei, per la tua trasparenza e servizio generoso, per la tua pazienza e per essere fratello di coloro che pongono fiducia in te. Grazie anche a Gigi TOMA, per aver accettato il servizio alla fraternità come nuovo responsabile dell’Italia. Sono certo che non ti mancherà l’appoggio e l’aiuto di tutti nei prossimi sei anni. In particolare la sfida di organizzare il Mese di Nazaret, un tempo di grazia molto proficuo per i fratelli che vi parteciperanno. Altro impegno assunto è quello di intensificare le relazioni con i sacerdoti dell’Albania, se Dio vuole, sarà tra gli obiettivi in questo spazio di amore fraterno e lavoro gratuito e disinteressato. Avanti con tua dedizione: sai che hai il sostegno della fraternità internazionale.

Nei giorni trascorsi a Loreto ho costato l’importanza e l’attualità del messaggio e del cammino di fratel Carlo. Nel giorno di deserto mi sono sentito pellegrino insieme a voi. Avrei preferito un silenzio completo dalla notte anteriore, ma rispetto il ritmo della maggioranza: siamo preti diocesani e non monaci di clausura. Ma sarebbe bene organizzare un deserto di quasi 24 ore, in cui il silenzio e il non fare nulla ci aiutino a lasciarci incontrare dal Signore.

Mi è piaciuta moltissimo la testimonianza e il servizio dei fratelli diaconi, Michele e Sergio; non solo per i loro servizi nell’eucarestia, ma soprattutto per i loro contributi, la loro vita come padri di famiglia e lavoratori nella vita. Grazie per il vostro grande contributo per il Regno a partire dalla vostra vocazione di cristiani consacrati nella vita matrimoniale e nella Chiesa. La fraternità è sempre aperta a coloro che incontrano nel fratel Carlo un referente per la propria vita, non solo spiritualmente, ma anche nel lavoro e nella propria famiglia. Questo ci arricchisce tutti e ci libera dal clericalismo che a volte ci può convertire in una ‘casta’ speciale tra gli uomini e le donne delle nostre parrocchie e comunità.

Il mio incontro a Limiti e Sassovivo con i fratelli di Jesus Caritas, con una accoglienza fraterna e familiare, mi ha permesso di conoscere questa congregazione dal di dentro. Fino a questo momento conoscevo soltanto Piero e Giovanni Marco; ora ho avuto l’opportunità di passare un pò di tempo con Giancarlo, Leonardo, Wilfried, Paolo Maria e Jhonatan. Mi hanno accolto come uno di famiglia e ho avuto la possibilità di pregare con loro, celebrare nella parrocchia di Limiti l’eucaristia domenicale con Piero. Avevo un grandissimo desiderio di tornare ad incontrarlo. E’ stata una grande gioia per lui e specialmente per me. Ho potuto dedicare molto tempo alla preghiera nell’Abbadia di Sassovivo e contemplare la bellezza della montagna che la circonda. Come con i fratelli della fraternità italiana così anche con questi fratelli di Jesus Caritas ho assaporato Nazaret e lo stile missionario e di servizio alla Chiesa sulle tracce di Carlo de FOUCAULD. Grazie a tutti di cuore. Grazie perchè so che in tanta gente c’è tanto amore che mi fa sentire figlio di Dio e fratello di tutti.

Un grande abraccio.

Aurelio SANZ BAEZA, fratello responsabile

Perín, Cartagena, Spagna, 10 diciembre 2017,
seconda domenica d’Avvento e festa della Madonna di Loreto

(E grazie, caro Mario MORICONI, per la traduzione italiana)

PDF: Lettera di Aurelio ai fratelli italiani, 10 dicembre 2017