“Kom, Heilige Geest… en vernieuw het aangezicht van de aarde…”
“Kom, Heilige Geest, kom!… Kom der armen troost, daal neer, en schenk uw gaven, Heer, kom, wees in de harten licht. .. Licht dat vol van zegen is, schijn in onze duisternis, neem de harten voor U in.. Was wat vuil is en onrein, overstroom ons dor domein, heel de ziel die is gewond. Maak weer zacht wat is verstard, koester het verkilde hart, leid wie zelf de weg niet vond. …”
Dierbare broeders, Groeten van vrede en vuur in de Geest!!
Hoe is het met je? Wat zijn je vreugden en teleurstellingen in je dienstwerk geweest? Neem tijd om ze te benoemen en besteed er aandacht aan, om te komen tot een evenwichtiger en vreugdevoller dienstwerk. Jullie liggen me nauw aan het hart terwijl ik deze brief schrijf vanuit het Galilee Centrum in Tagaytay, Filippijnen. Ik begeleid er een pastorale training voor mede-pastoors, voor pastoors en vormers in de seminaries.
Mijn vraag is: Voor welk gelaat of welke gelaatstrekken van de aarde roepen we de H. Geest af om te komen vernieuwen? Het is goed om stil te staan en met gelovige ogen langdurig naar onze veranderende wereld te kijken en na te denken. Als we dat niet doen, zal een gepolitiseerde visie als de enige en voor absoluut aanzien worden. Het gevaar bestaat dan dat we een gelovige visie opgeven ten voordele van een reductionistische en geseculariseerde visie en de rede verliezen aan een deterministische visie van een ongebreideld materialisme.
Wanneer wij de Geest uitnodigen “Kom”, bekennen we dat wij met moeite juist zien/kijken, dat we verblind zijn door onze onverloste, gekwetste, bevroren, verdroogde en koppige wijzen van zien en begrijpen. Ons gebed “kom O Heilige Geest”, nodigt de Geest uit om in ons leven te komen, om ons hart en onze geest te vernieuwen, zodat we kijken zoals Hij wil dat we kijken, en op passende wijze reageren op de realiteiten van onze wereld.
De profetische uitnodiging van paus Franciscus om vreugdevolle missionarissen van het evangelie te zijn, om naar de periferie te gaan, om gezamenlijk voor Moeder Aarde te zorgen, om voor elkaar broeders en zusters te zijn, is een spirituele uitkijkpost van waaruit we het waarom, het waar, wat en hoe van onze hedendaagse wereld bekijken en erop reageren vanuit het licht van het Evangelie.
Velen bevinden zich in situaties van onrecht, armoede, vernietiging, geweld, migratie, minderheden en dergelijke. We zijn bijziend wanneer we de wereld vanuit een pessimistische, hulpeloze lens bekijken. Anderen leven op plaatsen met meer kansen, overvloed, macht, privileges, eer. Hun verleiding is om de wereld te bekijken met de ogen van een onverschillige buitenstaander.
Het was belangrijk dat we in 2019 in Cebu (de vorige internationale bijeenkomst) onze identiteit verduidelijkten als ‘missionaire leerlingen’ van Jezus van Nazareth in de voetsporen van broeder Charles. We vroegen de Geest om ons weer tot leven te wekken uit de graven van comfort, narcisme, onverschilligheid, klerikalisme, voorrechten en onze harten te vernieuwen naar eenvoud, tederheid, broederlijke zorg en vrijgevigheid, zodat we authentieke boden worden van de Geest om de wereld te vernieuwen.
Wij dromen ervan om bouwers en versterkers van fraterniteit te worden: het thema van onze volgende wereldvergadering(2025).
Wat onze dagelijkse beoefening van de spirituele middelen van de fraterniteit: aanbidding, meditatie van het Evangelie, maandelijkse woestijndag en maandelijkse broederlijke samenkomst rond de spiritualiteit van de eenvoud van Nazareth aangaat: wij zijn misschien niet volledig consequent, maar we worden geïnspireerd door onze oudere broers in de fraterniteit, die getuige waren van dit leven.
Wanneer we ons laten raken door de Geest, wordt onze armoede onze kracht. Cijfers en leeftijd doen er niet zoveel toe, wel de kwaliteit van ons getuigenis met hoe weinig wij ook zijn. Ons voortdurend terugkeren naar onze spirituele wortels is als een training voor onze geest en het verzacht ons hart. Onze missionaire betrokkenheid op de wereld vloeit voort uit onze nabijheid aan God in Jezus van Nazareth en uit onze ontmoetingen met de armen, één voor één.
Wanneer paus Franciscus ons uitnodigt: “Laat je verrassen door de Geest in jullie samen op pad gaan, het elkaar beluisteren, -een synodale kerk- : deze weg is de boodschap”. Onze gezamenlijke dromen van een vreedzame en broederlijke wereld, engageren ons tot een vredevolle en broederlijke aanpak op alle niveaus en alle plaatsen. Want geweld laat geen vrede ontluiken, en er komt geen vrede wanneer mensen een bitter en onverzoend hart koesteren.
Mahatma Gandhi zag dat vrede het wapen is van de sterken, terwijl geweld het wapen is van de zwakken. Geweld is het wapen van degenen die hun angsten, onzekerheden, afgunst en hulpeloosheid maskeren met pantsers en het leven van mensen bedreigen alsook dat van moeder aarde.
Dus bidden wij met overtuiging, “Kom Heilige Geest, vul de harten van uw gelovigen, vernieuw onze kracht, buig om ons koppig hart en wil, recht de stappen die dwalen”. Moge de voorspraak van onze broer, de heilige Charles de Foucauld, ons voornemen versterken om missionaire leerlingen te zijn van de verrezen Christus en omvormers tot broederschap in onze zeer instabiele wereld.
Alsjeblieft, bid voor mij, je kleine broer, terwijl ik jou in mijn gebed en mijn hart bewaar.
Jullie dienaar-broer, Erik Lozada,
Algemeen verantwoordelijke van de priesterfraterniteiten.
Lezen in PDF: Pinksterbrief Eric Lozada